Vanden Dapperstraet

In naem des Hemels laet tevreedenen of leghen

Aen hunne lust, Natuur, sich laven hen ten seghen. 

Comt seg my: wat natuur ghy hier te landt noch kent?

Onmeetbaer stuxcken woud ter grootte eener prent

Bescheyden heuveltop met huysckens wat daer teghen.

Verlanghen sal ic eer de graauwe steedsche weghen 

Strael my, soot u behaegh, hunn' aenblick my en teghen

Ciervol in kaeden vast gecloncken waeterkant,

Och, schooner sagmen nooyt gewolck dan went omrant

Rondom vant solderraem ten hemel langhs beweghe.

Niet weynig toont het al aan wie het al niet wagt

En niet en set syn sin op aerdschen prael en pragt.

Lang houdt onst leeven wel syn wonder werck verstoocken

Int duyster tot op eens, het oogh ons ghans ontloocken,

Staet op, in hooghen staet, des levens glans en kragt.

prince

Betoon uw ghonst myn heer dit neederig gedagt 

Lancmoedighlyc van uwen dienaer u gebragt

Oorlof syn vege lyf in natten py gedoocken

En pryst hem daer hy nog door nootweer ongebroocken

Met moedt den Dapperstraet als bron van vreughde agt.

Anagramma

IACOBVS CORNELIS BLOEM

IC BAEL VROLIC OM BOSSEN

vorm: Vondeliaans Rederijkersvers, met acrostichon en afsluitend anagram
© Hendrik Jan Bosman