Domweg

Waar kun je nog een volle asbak legen

Zonder vermaning of een boze blik

Een nonchalant gebaar terwijl je chick

De coke van haar gemoed zit af te vegen

Het aarzelende groen van mijn april

De felle zilv'ren tonen van de merel

Het dringt niet door tot deze botte kerel

Die enkel maar zijn meid bestijgen wil

Dit hoort niet hier, maar in een stad bij nacht

Verwaaid blaast daar de saxofoon zijn solo

Het regent, in de verte huilt een hond

Dit heb ik bij mijzelve overdacht

Al fietsend langs de zwart gespoten Polo

Die ronkend langs de stille bosrand stond.

Niek Kalberg