Van de Dapperstraat

Natuur, natuur biedt voor tevredenen wat deining

Natuur, waarin mijn ziel slechts dit weerspiegeld ziet:

Een stukje bos, te schriel in wezen en verschijning,

Een heuveltje, omzoomd met villaas, verder niet.

Geef mij dan zelf de stad, haar eeuwige verpleining,

Het water vast omklemd door kaden waar het vliedt,

De wolken nooit zo schoon, in duizenderlei lijning,

Dan door een zolderraam, van hout en bakeliet

O, veel valt u ten deel, als gij in uw belustheid

Niet haakt naar het geheel en groot gelukkig-zijn;

Het leven houdt ons van zijn lust in onbewustheid

Doch toont die soms, als vreugd na menselijke pijn;

De Dapperstraat valt mee, en mijne zelfgerustheid

Zou, als het droger was dan nu, niet groter zijn.

vorm: Sonnet, de klanken zijn parallel aan die van 'Van de zee' door Willem Kloos
(zie: http://cf.hum.uva.nl/dsp/ljc/kloos/zee.html)
© Hendrik Jan Bosman
De Tweede Ronde, zomer 1997