De Dapperbuurt

Als kind kwam ik jaarlijks in twee steden.

Ach, zo ging dat, er leek niets aan de hand.

Tot ik op school in Delhi ben beland.

Ver van Amsterdam, kwam’k mezelf tegen.

In het strafregime kon ik me niet bewegen:

Een dansend schip op vreemde kust gestrand.

Nimmer was’k tegen ’t leven zo fel gekant

als in die klas waar’k zo heb geleden.

Zo’n verschil, dat had ik nooit verwacht.

Als in een diepe put opgeborgen,

dan is het alsof lijden eeuwig duurt.

Dit heb ik, terug in Nederland, gedacht:

(’t was een natte zomerdag zonder zorgen)

Ik woon gelukkig in de Dapperbuurt.

Nico Keuning