Alleen in het Amsterdamse Bos

Een stukje in de stedelijke krant,

het houdt mijzelven bij dit grauwe leven.

De lucht: veel wolken, en wat is ertegen

als morgen zo in schoon nog is omrand?

Nooit heb ik mij veel wonderen verwacht.

Wie ze wat overdacht toont vastgeklonken:

het is of wegen domweg zijn verborgen

tot villaatjes in de natuur ter land.

Geef dan tevredenen hun Dapperstraat

met legen waterkant, langs kaden. Een voor een,

in miezerigen grootte: alles staat 

verregend voor de hogen zolderramen.

Dan bewegen ze opeens door de natuur.

(Niet op een heuvel van dit bos, gelukkig)

woordelijk naar Bloem
vorm: Sonnet, anaclept: alle woorden van het origineel,
opnieuw gerangschikt ('anagram' op woordniveau)
© Hendrik Jan Bosman