Aan de Dapperstraat lof

De natuur is voor stakkers, tevredenen, legen.

Wat is nog natuur, in dit land?

Een stuk bos, met wat moeite zo groot als een krant,

Of een heuvel met villaas ertegen.

Geeft u mij maar de steedse, wat grauwere wegen,

De kade die 't water omspant,

En de wolken, het schoonste wanneer ze, omrand

Door een zolderraam, derwaarts bewegen.

Zo blijkt alles nog veel voor wie weinig verwacht

Het bestaan houdt zijn wonderen stil

Tot het eensklaps hun majesteit toont.

Dit idee heb ik laatst bij mijzelf overdacht,

Wat verregend, 't was ochtend en kil,

In de Dapperstraat, happy en stoned.

vorm: Sonnet, met anapest (da da DUM) als versvoet.
© Hendrik Jan Bosman